《冬至后在仪真馆赋诗以赠三伴使》拼音版

元朝郝经

dōngzhìhòuzàizhēnguǎnshīzèngsānbàn使shǐ--hǎojīng

tiānrǎngjiāndòngshìguǐlièjiāngchǎnggèng

hòngxúngànhuòluànshúnéngzheshǒuyuánxiàshíwǎngwǎngshì

fāngguānrěnānzuòshìyǒugōngjīngzhāobiāoránwèishí

rénwànyánxiéjiàntiānzitiāndàoběnhǎoshēngtiānyánwèi

nǎiyuēāimínshābīngdāngjīnjiànzuòchūwéiěrěr

sānrénfèngshūxíngxìnyíngchǐzhǐzhàoxiàlónglǎochūnfēngdòngtián

jìnghuáiruánfèikāichǎnchèfānyuánluólièdàoguǐ

wànbiànwéikǔnchìniànxìngguǐbáihóngzhòuguànqīngjiāngqiūjiàn

xíngrénnéngxíngzàisuǒzhédùnzhǐzhēngǎiguǎnláoměi

zuò使shǐpáodīngláozēngliánchǐkōngtíngzhòngjiēànshìhái

cuōtuóliǎngcháoshìcǎndànjiāngshuǐtángshàngjiējiāolěi

wànzhòngbēnmìngxíngxīnyángshēngsuìqióng

jiéhòuzhōnggǎntǐngwěibèizhéméikuìhuánghuáduìjiǔshēngsǎng

cāngshēnggǒunénghuózhìshìyuànjièjūnxuánxiánshàngshǐ

tiānxiàběnnánběizhǐchùzhìnán鸿hóngmáoshànkāng

zhōngyuángāoguāngliáojīnjūnjiāzōngqīnrénzàiliángshǐ

lìngzhènggōngshùtàipíngzhǐruòtàishānānruòjiǔluǎnlèi

shìhuòshīqiānzàigòuzhōngjiānhuòèchěngjiānguǐ

wèiguìkàndǐngxuè齿chǐgāotiānfēngbiāozhù

bīngduānféngfēngshéshǐhuánghuángrénshèngdāngjǐnshǐ

yánmányíngtíngzhíjiùshuígǎněrshìfēizàiqiánwèixuànhóng

zhèngdàobàngshìqiānzhìzhōngmánduōzhǐshàngshì

chūménchuítángchángjiànbiānkuíháikuíjiànguǐzhāngchí

duànqúnjiētiānyùnshǔānzhìdāng

néngyīngtuōgōuháichéngròuzàipánsūnníngrěnshíduànnánzhǐ

郝经简介

元朝·郝经的简介

郝经 郝经(1223—1275)元泽州陵川人,字伯常。郝天挺孙。金亡,徙顺天,馆于守帅张柔、贾辅家,博览群书。应世祖忽必烈召入王府,条上经国安民之道数十事。及世祖即位,为翰林侍读学士。...〔► 郝经的名句(25条)
郝经简介资料