《岘山樵隐歌为二令刘克和赋》拼音版

明朝胡奎

xiànshānqiáoyǐnwèièrlìngliú--kuí

liúhóuxiāngyángrényánxiāngyánghǎoshānboyǐnxiànshānyánghànshuǐjiāngliúhàohào

cháojiāngshàngshuǐshānshānzhōngyúnshízuòchuídiàoshūxíngxīn

xiàoshāfēngliújìnshānjiǎnjiāchítóuxiāosànxiǎoérpāishǒuchàngtóngshàngguīláizhīwǎn

gèngyánggōngduòlèibēiyīngxióngdàilìngrénmíngjiādiébáidòngqiānzàiláijiànzhī

hànjiāngzhīshuǐtáo绿xíngérhuāmǎntóu

huànzhédōng西shíniánqiánchéngsānqiānláimèngzhúnánfēngzhídàopánggōngjiùzháiqián

shítiángēngshānyáocǎojīnzhīmǎndāngōngchéngguīláixiāngcóngxuéshān

胡奎简介

明朝·胡奎的简介

胡奎,元明间浙江海宁人,字虚白,号斗南老人。明初以儒征,官宁王府教授。有《斗南老人集》。...〔► 胡奎的名句(81条)